którego objawem są obsesyjne myśli i zachowania, np. obsesja częstego mycia rąk, dążenie do symetrii, lub nadmierne dążenie z „przymusem” wykonania danej czynności. Nerwice natręctw mogą być jednym z objawów depresji. Leczy się je środkami antydepresyjnymi oraz psychoterapią.
Przyczyny dolegliwości:
Kiedy zwrócić uwagę na objawy?
Granica pomiędzy zwykłymi niechcianymi myślami, np. lękiem matki o dziecko, które pierwszy raz jedzie samo na wycieczkę, a obsesjami, kiedy matka tak bardzo boi się, że nie pozwala dziecku jeździć na wycieczki, jest mało zauważalna . Więc za kryterium dominującym powinno się przyjąć wpływ tego jak dana myśl ingeruje w codzienne zachowanie osoby chorej. Nawet, jeśli ma jakieś niechciane, a czasem przykre myśli, ale jest w stanie normalnie funkcjonować i odwracać od nich uwagę, nie ma powodu do niepokoju. Jeżeli jednak obsesyjna myśl zajmuje mu większość czasu, wpływa na , zachowanie, osobowość oraz podejmowane decyzje.
Najczęściej występujące obsesje dotyczą:
- brudu („ubrudziłem się dotykając klamki, przeniosłem zarazki”),
- wątpliwości („czy zamknąłem drzwi?, wyłączyłem żelazko etc…”),
- potrzeby symetrii („przedmioty muszą być odpowiednio poukładane”),
- agresji („co jeżeli skrzywdzę jakąś osobę”, „co jeśli swoim zachowaniem niszczę komuś życie”)
Najczęściej występujące czynności natrętne (kompulsje) dotyczące:
- sprawdzania („np czy coś zostało wykonane”)
- liczenia
- mycia, czyszczenia (po nad racjonalną granicę przyjętej normy)
- potrzeby bycia zapewnianym o czymś. („czy nie wpędzisz nas w długi”, zapewnienia na temat wyglądu)
W ICD-10 zaburzenie obsesyjno-kompulsywne klasyfikuje się jako F42; oznaczenie jako F42.0 oznacza zaburzenia obsesyjno-kompulsywne z przewagą myśli obsesyjnych, a F42.1 z przewagą czynności natrętnych (rytuałów). W DSM-IV klasyfikowane było wśród zaburzeń lękowych, natomiast w DSM-5 znajduje się w oddzielnym, nowym rozdziale „Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i podobne”.